Os alemáns queren aínda máis silencio

Eles piden silencio, e iso que eu aínda non cheguei :)
Gustoume o vídeo, e iso que o tío que comenta é un pouco mordaz nas súas críticas aos telexornais españois. Unha certa razón non lle falta. Eu non creo que o ruído sexa un dos problemas mais importantes da sociedade pero si creo que se estamos en crise e hai que fomentar a economía hai que buscar camiños novos para crear postos de traballo e se ademais estes crean maior calidade de vida a decisión é mui acertada.

Iso si… os frenos eses de trens fabrícanse en Alemaña, os muros antiruído tamén e o asfalto máis do mesmo. O problema de Galiza e de España é que somos un país de cafeterías e praias. Os alemáns son mui listos iniciando ese tipo de obras porque a materia póñena eles. E se o fixermos nós habería que lles mercar todo nas súas fábricas. Co cal, xa gañan 3 veces coa mesma idea.

As bicis en Europa molan

Non son só un kamikaze. Tamén é que gosto de muitas cousas de Europa. Na miña cidade, e na miña contorna, sempre houbo muitas persoas que viaxaban ou vivían fóra da súa casa uns meses, mesmo toda a vida. Oír as súas experiencias sempre me deixou coa sensación de que iso si que é vida e non a carallada rutineira que fago eu. Muitos estranxeiros din que a verdadeira vida feliz está en Compostela. Pode ser, pero iso é porque veñen de sitios mui diferentes e só polo cambio senten mais a liberdade e a necesidade de facer cousas que no seu país nin pensarían. A felicidade non é nun lugar senón na cabeza de cada un. Se vivisen nas súas cidades como viviron, ou viven, en Compostela non pensarían que Santiago é tan especial.

Puxen ese vídeo de arriba para expresar a miña admiración ás cidades onde a xente vai en bici a toda a parte. Paréceme mui democrático, práctico e ecolóxico. Pode ser que sexan cidades muito máis chairas do que as galegas. Iso tamén axuda. Onde máis claro mirei este ambiente de ciclismo popular foi en Amsterdam. Todo o mundo nas bicis, mesmo cando chovía cos paraugas. E non vaias pensar que ían con sensación de facer o ridículo. Ir en bici en Amsterdam debería ser considerada unha arte máis. Eu coñecín Salzburg en bici un día de alerxia incontrolada e aínda así foi unha experiencia que sempre recordarei como mui positiva. E ás veces en München téñome desprazado tamén en bici. Do máis normal. O problema é cando todo está nevado e o chan cuberto co xelo.

Pois iso, que non todo é ir ata o final do xogo e rescatar á princesa. A min hai muitas cousas de Europa que me gustan. Unha delas as bicis nas cidades.