Xa estamos no ano!

Comprenderedes que un blogue onde se conta o acoghonado que está o autor porque vai emigrar por un amor dificilmente realizabel dentro duns meses non ten muito máis que contar que a ansiedade entanto non chega o arelado momento kamikaze. Esta é a miña maneira de comezo abrupto destripando o blogue e xustificando a miña pouca comunicación desde ese boom emocional que foi Novembro. É normal, en Novembro era o primeiro paso e aínda que foi un fracaso, non deixou de selo de maneira parcial.
Estes días estou algo baixo de moral. Eu non son de Nadal. Non gosto das reunións nin dos agasallos, nin as postais, nin as frases ñoñas típicas destas datas. Estes días, eu que traballo nas urxencias, tiven que traballar. É a típica noticia chorras que se fai nos aborrecidos telexornais do nadal sobre os coitadiños que non poden ir ás ceas e xantares porque teñen que traballar. Eu escollín traballar todas as datas sinaladas, incluíndo algunha que outra noite. Fíxeno voluntariamente porque non me gusta o Nadal e así da mesma maneira gaño uns cartiños (que se pagan especialmente ben) e evito as celebracións. A sorpresa é que non me sentín moi ben a primeira vez da miña vida que logrei eliminar case totalmente as celebracións de Nadal. Sigo tendo muita presión, porque marzo non dá chegado e creo que vivir totalmente fóra das rutinas de todo o mundo acaba por queimar. O outro día erguinme nunha cidade baleira, ás 15, despois dunha noite de traballo e a sensación foi do borde da tolemia. Os bares pechados, nin unha alma pola rúa e todo o mundo que coñezo lonxe. E ela demasiado lonxe.
A rapaza ama o Nadal. É unha de tantas cousas normais que fai. Eu non o fago porque non me sae, pero gustaríame amalo eu tamén e ter esas ilusións parvas que todo o mundo mostra nestas datas. Non son anti-nadal só a-natalicio, pásame con muitas cousas. E gustaríame que ela me ensinase a amalo. Non ao revés. De feito, creo que disfrutei mais do Nadal en Novembro, co Glühwein e os mercados de Nadal (ata había un no aeroporto) que nas datas sinaladas. Ademais, non me tocou a lotaría! supoño que niso estamos todos iguais. Eu sei que non vou chegar a rico traballando, por iso tento algún que outro atallo que, para variar, non funciona ;)
O motivo do post non é queixarme da vida, que tamén, senón dicir que as datas teñen normalmente tres valores: Dia//Mes//Ano. Segundo a cultura ou a personalidade de cada quen organízanse das máis diferentes maneiras dd/mm/aaaa, aaa/dd/mm, mm/dd/aaaa… xa vos facedes unha idea, non creo que haxa muito extraterrestre lendo isto. Entón o meu momento ansiado é 1 de marzo de 2010 (que aínda está por concretar pero este é un candidato firme) e se comparo a data que pon hoxe o PC coa ansiada xa miro que hai un valor coincidente. As cousas comezan a non parecer tan afastadas no tempo. E iso é o que hoxe festexo :)
Mudou o ano, tampouco eu fun discreto nas celebracións ;) Se chegastes lendo ata aquí xa tendes máis perto o ceu. Feliz ano a todos! Que sexa mellor que o que nos deixou!